หัวใจเศรษฐี

ถ้าอยากเป็นเศรษฐี พระพุทธเจ้าสอนคาถาไว้ ๔ คำ คือ อุ อะ กะ สะ

อันที่ ๑ อุ คือ อุฏฐานสัมปทา คือ ขยันหมั่นเพียร

อันที่ ๒ อะ คือ อารักขสัมปทา ได้เงินมาใช้เป็น ถ้าหาเงินมาเก็บก็ไม่ออกดอกออกผลอะไร ก็ไม่เป็นเศรษฐีมหาเศรษฐี

อันที่ ๓ กะ คือ กัลยาณมิตตตา มีเพื่อนดี คบเพื่อนดี เราจะคบเพื่อนดีได้ เราต้องเป็นคนดีก่อน เราถึงจะมีเพื่อนดีได้ ถ้าเราไม่เป็นคนดีจริง เราก็จะเจอเพื่อนดีชั่วคราว ที่เข้ามาเพื่อหวังผลประโยชน์

อันที่ ๔ สะ คือ สมชีวิตา เลี้ยงชีพชอบ ไม่เบียดเบียนตนเอง ไม่เบียดเบียนผู้อื่น

ถ้าใครมี อุ อะ กะ สะ นี้แล้ว คือหัวใจเศรษฐี นักปราชญ์ราชบัณฑิตเก่าแก่มักสอนให้ลูกหลานท่อง อุ อะ กะ สะ คือหัวใจเศรษฐี มันมีเหตุปัจจัยอย่างนี้

แล้วจะเป็นเศรษฐีได้เร็วต้องทำอย่างไร พระพุทธเจ้าว่า อาชีพของคนทั้งโลกนี้ อาชีพที่ดีที่สุด คือ ค้าขาย เพราะ ลงทุนน้อย เวลาเสียหาย เสียหายน้อย เวลาได้กำไรได้มาก เพราะฉะนั้นค้าขายนี้พระพุทธเจ้าว่าเป็นอาชีพที่เป็นเศรษฐีมหาเศรษฐีได้ อาชีพการเกษตรลงทุนมาก ก็ได้ผลมาก แต่ถ้าเสียหายก็เสียหายมาก เช่น ปลูกข้าวเต็มท้องนา หากมีน้ำมาท่วมนา ก็ไม่รู้ว่าอย่างไร หรือช่วงราคาผลผลิตตกต่ำก็ขาดทุน เห็นไหม พระพุทธเจ้า ท่านตรัสว่า มันมีเหตุปัจจัย แล้วจะค้าขายได้รวยขึ้นเรื่อย ๆ ก็ต้องมีการจัดการค้าขายอยู่ ๓ อย่าง

๑. เวลาเช้า ให้จัดแจงธุรกิจการค้าขายด้วยความเอื้อเฟื้อ

๒. เวลาเที่ยง ให้จัดแจงธุรกิจการค้าขายด้วยความเอื้อเฟื้อ

๓. เวลาเย็น ให้จัดแจงธุรกิจการค้าขายด้วยความเอื้อเฟื้อ

นั่นคือ ยิ้มแย้มตลอดเวลา เห็นไหมเราไปซื้อของอาโกอาแป๊ะ หากถามว่า ของได้หรือยังอาโก อาโกก็จะตอบ ฮ่อ ๆ ได้เลี้ยว ๆ รอแป๊บนะครับ...ทั้งที่ยังไม่ได้ทำอะไรเลย... เห็นไหมไปขัดแย้งอย่างไรเขาก็ไม่โกรธ มีความเอื้อเฟื้อซื้อ ๑ แถม ๑ ซื้อข้าวแถมน้ำแถมผัก อย่างนี้เป็นต้น

แล้วสถานที่สิ่งแวดล้อมอย่างไร ทำให้เราสามารถค้าขายได้ร่ำรวย สำเร็จเร็วขึ้น พระพุทธเจ้าว่า

๑. อยู่ถิ่นที่เหมาะ คือ ทำเล เห็นไหมเงินมันอยู่กับคน ถ้าคนอยู่มากที่ไหนเงินก็อยู่ที่นั้น เห็นไหมห้างต่าง ๆ ร้านสะดวกซื้อ มันถึงสร้างหลุมดัก ให้ไปเที่ยวซื้อของที่นั้น

๒. มีเพื่อนดี เพราะเพื่อนดีจะชวนกันทำสิ่งดี คอยช่วยเหลือเกื้อกูลกัน

๓. ตั้งตนไว้ชอบ คือ ตั้งตนไว้บนหลักธรรมะ ไม่หลง ไม่ประมาท

๔. มีบุญที่ทำไว้แต่ปางก่อน

เพราะฉะนั้น อันดับหนึ่งที่พระพุทธเจ้าให้ความสำคัญว่า ที่ตั้งของร้านค้าอยู่ถิ่นที่เหมาะ ให้คบเพื่อนที่ดี แล้วตั้งตนไว้ชอบ ก็คือ ปฏิบัติถูกธรรมอยู่ตลอดเวลานั้นเอง และหมั่นทำบุญ เสริมบุญให้กับตนเอง เห็นไหมว่าพระพุทธเจ้าท่านสอน เรื่องเหตุปัจจัยเป็นองค์ประกอบ ถ้าจัดการให้ครบก็เป็นเศรษฐีได้

แต่ถ้าเป็นเจ้าของร้านหน้าบึ้งตึงอยู่ตลอดเวลา ของดีอย่างไรเขาก็ไม่ซื้อนะ แล้วทำอย่างไรให้หน้าตาแจ่มใส แม่ค้าพ่อค้าทั้งหลาย ถ้าท่องไม่เที่ยงเกิดดับ หน้าตาแจ่มใสเลย มึงก็ตายกูก็ตาย ต่อให้มันขี่คอกันมาบ่น เราก็ไม่ว่าอะไร ยิ้มให้ลูกค้า ง่าย ๆ อย่างนี้นะ

เพราะฉะนั้นวิธีการแก้ปัญหาของเรานี้ พระพุทธเจ้าสอนไว้หมด มีอยู่ในพระไตรปิฎก เราจะทำได้ไหมล่ะ ฉะนั้นการท่องไม่เที่ยงเกิดดับ ทำให้หน้าตาเราสดใส แล้วการท่องไม่เที่ยงเกิดดับนี้ ตัวเราจะเป็นคนมีบุญ เมื่อตัวเรามีบุญ คนบุญก็จะมาหาเรา เงินมันอยู่ที่คนมีบุญนะ ถ้าคนบาปมาหาเรา คือมันมายืมเงินเราทั้งนั้นนะจะบอกให้ ส่วนคนบุญเขาจะเอาเงินมาให้เรา เราค้าขาย คนบุญเขามาร้านเรา เขาก็ซื้อของจ่ายสด แต่ถ้าคนบาปมาซื้อ มันจะมาขอติดไว้ก่อน บอกวันหน้าจะมาจ่าย มาแป๊ะ... อันนี้นะที่บอกว่า ผึ้งอยู่กับผึ้ง แมลงวันอยู่กับแมลงวัน ดีดูดดี เสียดูดเสีย

ฉะนั้นตัวเราเป็นศูนย์กลาง จะไปที่ไหน จะทำอะไร ให้เริ่มปรับปรุงที่ตัวเรา ให้อยู่ในร่องรอย ที่พระพุทธเจ้าสอนคือ ไม่เที่ยงเกิดดับ ทุกสิ่งทุกอย่างมันจะไหลมาหาตัวเรา ถ้าเรามีปัญญา เราก็รับได้ทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ถ้าไม่มีปัญญา เราก็รับไม่ได้

ฉะนั้นการที่เรามาฟังธรรม ศึกษาธรรม คือมาเติมบุญ เติมปัญญาให้กับตัวเรา แล้วก็ท่องไม่เที่ยงเกิดดับ แล้วก็เอาไม่เที่ยงเกิดดับไปปฏิบัติ มันก็จะมีบุญมีกุศล เราก็จะได้ตามปรารถนา เพราะถ้าเราเติมบุญเป็นประจำตลอดเวลา เราจะไม่ถูกทำร้ายถูกโกง เราไม่เจ็บไข้ได้ป่วย เพราะถ้าเหตุปัจจัยที่ดีมันมีครบ เราก็พบแต่ความสุขความเจริญ

มนุษย์ก็เป็นธรรมชาติชนิดหนึ่ง

มนุษย์ทุกคนต้องการหนีทุกข์ไปหาสุข

คนเราเอาความไม่รู้ไปทำซ้ำในการดำเนินชีวิต