วิบากกรรมเราหนีได้ ฆ่าได้ แต่แก้ไม่ได้

วิบากกรรมเราหนีได้ ฆ่ามันได้ แต่แก้ไม่ได้

วิบากกรรมเราหนีได้ ดังนี้ ถ้าเป็นวิบากกรรมที่เป็นบาปอกุศล เราก็ทำบุญกุศล ทำบุญทำทานให้มาก ๆ จนมีกำลังมากกว่าบาปอกุศล เราก็จะหนีไปได้ บาปอกุศลก็จะตามเราไป ถ้าเราไม่หยุดทำบุญทำทาน บาปอกุศลก็ตามเราไม่ทัน ก็เป็นอโหสิกรรมไป บาปกุศลส่วนนั้นก็หมดแรงที่จะให้ผลต่อ

วิบากกรรมเราฆ่ามันได้ โดยการวิปัสสนาภาวนา ใส่ปัญญาที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ คือ ไม่เที่ยง-เกิดดับ ผ่านตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ เอาเข้าไปเก็บเป็นข้อมูลสัญญาความจำไว้ในใจ ไปแทนที่อวิชชา หรือความพอใจ ไม่พอใจ ความพอใจ ไม่พอใจไม่ได้รับอาหาร หรือเหตุปัจจัยมาเพิ่มเติม ในที่สุดก็ตายไป เหมือนกับธรรมชาติอื่น ๆ ถ้าหมดเหตุปัจจัยก็แตกสลาย นี่คือการฆ่าวิบากกรรมที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้

การได้อิสรภาพทั้งกายและใจ

หัวใจเศรษฐี

การวิปัสสนาภาวนาแบบง่าย ๆ (ฆ่ากรรม)