วิบากกรรมของมนุษย์ที่ทุกคนต้องศึกษา

วิบากกรรม คือ ผลการกระทำของเรา ที่ผ่านทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ แล้วเอาไปเก็บเป็นสัญญาความจำหรือข้อมูลไว้ในใจ สิ่งที่มากระทบตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ของเราแต่ละวันที่ตื่นขึ้นมา จะถูกเก็บตอกย้ำไว้ในใจทุกครั้ง ๗ ครั้งบ้าง ๙ ครั้งบ้าง ไม่มีวันลืม เมื่อมีเหตุปัจจัยพร้อมก็จะออกมาให้ผล มันจะออกมาตอนที่คนเราตื่นขึ้นมา ตอนเหตุปัจจัยไปกระทบตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ของเรา วิบากกรรมเก่าที่เราเก็บไว้ก็จะออกมาให้ผล เมื่อให้ผลแล้วก็จบแล้ว วิบากกรรมอันนั้นให้ผลแล้วก็หมดไป แต่หลังจากกระทบสัมผัส คนเราตามสิ่งที่มากระทบสัมผัสไม่ทัน ไปหลงพอใจ ไม่พอใจ เอาสิ่งที่มากระทบสัมผัสไปปรุงแต่งต่อ ตอนนี้กรรมใหม่เกิดขึ้นแล้ว เอากรรมเก่ามาสร้างเป็นกรรมใหม่ ตอนแรกที่ถูกกระทบนั้นเรียกวิบากกรรมที่เราทำไว้เมื่อก่อนนั้น ยังไม่มีกุศลหรืออกุศลเกิดขึ้น เป็นวิบากเฉย ๆ ยกตัวอย่าง เสียงด่ากระทบหู อย่างนี้เรียกว่าเป็นวิบากกรรมของเรา เราจึงถูกด่า ตอนนี้ไม่มีบุญมีบาปเกิดขึ้น แต่ถ้าหลังจากนั้นเราเอาเสียงด่าไปปรุงแต่งเป็นความไม่พอใจ หรือความโกรธ อกุศลกรรมเกิดขึ้นแล้ว ใจเราก็จะเก็บเอาผลการกระทำของเรานี้เป็นสัญญาความจำ เป็นกรรมใหม่ เราจะต้องได้รับการชดใช้อีก เราจะเห็นว่าวิถีชีวิตของคนเราทุกวันเป็นอย่างนี้ ไม่มีผู้ใดรู้เรื่องรู้ราวอย่างนี้ในขณะนี้ ความจริงถ้าปล่อยให้กรรมเก่าหรือวิบากกรรมให้ผลแล้ว ก็จบ ไม่มีกรรมใหม่เกิดขึ้นมา ที่เราต้องไปชดใช้อีก แต่ด้วยความไม่รู้ของคนเรา จึงไปเอากรรมเก่าที่กำลังจะหมดไปแล้ว เอามาปรุงแต่งเป็นกรรมใหม่อีก นี่ก็เป็นเหตุผลหนึ่งที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า มนุษย์เกิดมานมนานจนไม่รู้ต้นเค้ามาจากไหน หรือหาต้นหากอไม่เจอ