จะเห็นว่ามนุษย์ทุกคนไม่ค่อยปกติ พระพุทธเจ้าได้พยายามปรับทิศทางของมนุษย์ โดยให้ถือศีล ๕ เพื่อจะได้ให้ตัวคนเราค่อย ๆ ปรับทิศทางของตนเองให้ปกติ ที่ไม่ปกตินั้นก็เพราะกรรม และพฤติกรรมของความไม่รู้ ควบคุมตัวคนเราตลอดเวลา ความพอใจ และความไม่พอใจ หรือความไม่รู้ ที่พาตัวคนเราออกไปจากวิถีของธรรมชาติที่เป็นจริง จึงทำให้คนเรามีชีวิตที่ไม่ปกติ หรือธรรมชาติจริง ๆ จึงทำให้คนเราหาความสุขไม่ได้ แม้แต่ความสุขชั่วคราว แล้วจะพาตัวเองไปหาสุขถาวรที่ชีวิตต้องการนั้น มันเป็นไปไม่ได้ คนเราต้องตกอยู่ในวัฏจักรของการเวียนว่ายตายเกิด หาที่สิ้นสุดไม่ได้ ดังที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า น้ำในทะเล ๔ มหาสมุทรนั้น ยังน้อยกว่าน้ำตาของคนเรา ที่เกิดจากการเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสาร ทั้งหมดทั้งปวงนี้ ก็เกิดจากผลของกรรมและพฤติกรรมของความไม่รู้ของตัวเราเอง
ฉะนั้นความรู้ที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้เท่านั้น จึงจะพาคนเราออกจากโลกมายานี้ได้ เพราะวิบากกรรมที่ไม่ดีเท่านั้น ทำให้คนเราดำเนินชีวิตผิด ถ้าคนเราฝึกฝนสร้างวิบากกรรมที่ดีขึ้นมาทดแทน คนเราก็ออกจากโลกมายานี้ได้ อย่างเดียวกับพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์