คำว่าข้อมูลควบคุมตนเอง ข้อความนี้เป็นข้อความธรรมดาที่ทุกคนพอเข้าใจได้ แต่ก็ไม่สนใจ จึงไม่มีโอกาสเข้าใจตนเองไปตลอดชีวิต ในที่สุดก็หลงคิดว่าตัวเองมีความสุขแล้ว แต่เป็นความสุขชั่วคราวก็ไม่รู้ ทำให้คนเราไม่รู้ และไม่เห็นว่าตัวเราถูกควบคุมด้วยความไม่รู้ จึงไม่มีโอกาสรู้ได้ว่า ตัวเองถูกควบคุมกักขังอยู่ในความไม่รู้มาตลอดชีวิต มองไม่เห็น และก็พาตัวเองออกมาไม่ได้ ต่อเมื่อคนเราตายไปแล้ว กายทิพย์ออกไปจากกายหยาบ จึงรู้ได้ว่าตนเองไม่ได้อะไรเลย ที่เป็นสาระของชีวิต ที่ตัวเราตั้งใจมาเกิด ก็เพราะจะมาแก้ปัญหาของชีวิต คือการเกิด แก่ เจ็บ ตาย แต่ก็ไม่มีโอกาสแก้ได้เลย แม้แต่คิดก็ไม่ได้ ท่านเหล่านั้นรู้อย่างนี้แล้ว เสียใจทุกคน เพราะเขาจะต้องเวียนว่ายตายเกิดอีก ต้องพาตัวเองไปติดคุกในท้องแม่อีก ๘-๙ เดือน จนแม่พาเราออกจากคุกมาเป็นคนอีกชาติหนึ่ง คนเราไม่มีปัญญามาก่อน จึงตกลงไปในร่องเดิมอีก คือร่องของความไม่รู้ ก็พาตัวเองไปติดคุกของความไม่รู้อีก แทนที่เกิดมาเป็นคนมีอุปกรณ์พัฒนาตัวเองได้ น่าจะพาตัวเองออกจากคุกทางกายและทางใจได้ แต่ก็ไม่มีความรู้ที่จะทำได้ มาถึงตรงนี้ จะเห็นว่าความรู้จริง รู้แจ้งของโลกและชีวิต จึงเป็นเรื่องสำคัญ และจำเป็นของชีวิต เพื่อปลดปล่อยตัวเราเองทั้งทางกายและทางใจ ให้ตัวเรามีอิสรภาพจริง ๆ ที่เกิดมาเป็นคน แต่ที่เราคิดว่าตัวเราเองมีอิสรภาพแล้ว ในตอนนี้ เราจะไปไหนก็ได้ จะทำอะไรก็ได้ จริง ๆ เป็นอย่างนั้น แต่ถ้าดูให้ดีจะเห็นว่า เรามีอิสรภาพบนความไม่รู้เท่านั้น ไม่ใช่มีอิสรภาพบนความรู้แต่อย่างใด เพราะขณะนี้เราจะมีอิสรภาพบนความไม่รู้ไม่ได้เลย เพราะถูกความไม่รู้ควบคุมตัวเราอยู่นาน จนเราไม่รู้ว่าเราถูกความไม่รู้ควบคุม มีอิสรภาพตามความไม่รู้เท่านั้น เพราะเส้นทางเดินของชีวิตมี ๒ ทาง คือทางความรู้และความไม่รู้ แล้วขณะนี้จะเห็นว่าเราไม่สามารถจะเดินบนเส้นทางของความรู้จริงได้เลย ฉะนั้นเราจึงไม่มีอิสรภาพจริง ๆ เป็นเพียงความคิดเห็นที่ตั้งอยู่บนความไม่รู้ให้คิดอย่างนั้น เห็นไหมว่า ความไม่รู้นั้นละเอียดลึกซึ้ง สามารถแปลงร่างไปเป็นอะไรหลายอย่าง เช่น ชื่อของคน ของวัตถุสิ่งของ เราก็ไม่รู้ว่านั่นคือตัวความไม่รู้ มันมีความละเอียดหลอกล่อเราให้เข้าใจว่าเรามีอิสรภาพ เรารู้ทุกอย่าง อย่างนี้เป็นต้น ทำให้ความไม่รู้จับเรามัดติดหลักของความไม่รู้ตลอดเวลา เราเวียนว่ายตายเกิดนับไม่ถ้วนในวัฏสงสารนี้ จนเรามึนเมาไม่รู้อะไรทั้งสิ้น นอกจากความไม่รู้เท่านั้น นี่คือกรรมที่เกิดขึ้นในมโนกรรม วจีกรรม และกายกรรม ที่เราเอาไปทำซ้ำจนเกิดความเคยชินหรือพฤติกรรม และพฤติกรรมที่เกิดจาก ๓ กรรมดังกล่าว ครอบงำชีวิตของเราตลอดมา ที่เราเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในขณะนี้